Πηγή: thraki.gr
Ένα βιβλίο – «γροθιά στο στομάχι» για τους «αδέσποτους αγγέλους»
Το βιβλίο που αποτελεί την πρώτη αυτοβιογραφία σκύλου με τη δύναμη του μαγικού ρεαλισμού, της Κατερίνας Παπαποστόλου, εκπαιδευτικού, εκπαιδεύτριας σκύλων και ιδρύτριας της ομάδας Ζω.Ε.Σ (Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων) που έχει τίτλο «ΤΟ ΔΩΡΟ», παρουσίασε ο πολιτιστικός – περιβαλλοντικός – ζωοφιλικός σύλλογος «Αδέσποτοι Φίλοι Ξάνθης» το περασμένο Σάββατο, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Επιμελητηρίου Ξάνθης.
Στο πάνελ της παρουσίασης οι κ. Γιάννης Κουριαννίδης, εκδότης και διευθυντής του θρακικού περιοδικού «Ενδοχώρα», Μπία Χαμαλίδου, εκπαιδευτικός, διευθύντρια του 6ου νηπιαγωγείου Ξάνθης, Ελένη Ανδρεανίδου, λογοθεραπεύτρια, και Μαρία Ξανθοπούλου, ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια και εκπαιδεύτρια σκύλων, ενώ τον συντονισμό της εκδήλωσης ανέλαβε η Πρόεδρος του Συλλόγου «Αδέσποτοι Φίλοι Ξάνθης» και μέλος της ομάδας Ζω.Ε.Σ. κ. Λουλουδιά Τζεμπραηλίδου.
Ήταν μια βραδιά αφιερωμένη στην Διώνη, μια σκυλίτσα – ηρωίδα (στην οποία αναφέρεται και το βιβλίο «ΤΟ ΔΩΡΟ») η οποία, τυχερή μέσα στην ατυχία της, γεννημένη νικήτρια της ζωής, δείχνει δίχως να το ξέρει πόσο σημαντικό δώρο είναι το αγαθό της ζωής, επισημαίνοντας ότι δεν είναι κάτι δεδομένο και πρέπει να παλέψεις για να την κερδίσεις.
Η Διώνη που βρέθηκε άσχημα κακοποιημένη στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας από την εκπαιδευτικό Κατερίνα Παπαποστόλου αποτέλεσε την έμπνευσή της για τη συγγραφή του βιβλίου «Το Δώρο» που αποτελεί μία «μαγική αλλά αληθινή ιστορία για τη δύναμη της αγάπης, της θέλησης και της καλοσύνης».
Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, διαβάζοντας το οπισθόφυλλο του βιβλίου της Κατερίνας Παπαποστόλου για την ηρωίδα Διώνη (την σκυλίτσα που πλέον μετράει, κάνει παζλ και συνεννοείται- μετά από θετική εκπαίδευση και έχει συναντήσει 70000 μαθητές στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας ΖωΕΣ), μπορεί κάποιος να καταλάβει πολλά.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΩΝΗ; ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΕΙ;
Αναφέρει λοιπόν το βιβλίο: «Ποια είναι η Διώνη; Πού πάει και πού μας πάει; Από το παλάτι των Ονείρων στο Δάσος των Ευχών και από κει στη μεγάλη πόλη. Ζωή σαν παραμύθι; Όχι! Ζωή αληθινή. Ζωή σαν δώρο. Ζωή που είναι δώρο. Δες μέσα από τα μάτια ενός αδέσποτου σκύλου. Τι βλέπεις; Τι νιώθεις; Αυτή είναι η ζωή τους. Μη γελιέσαι. Κόλαση. Όμως, πώς είναι να ξαναστέκεσαι στα πόδια σου;
Μια μαγική αλλά αληθινή ιστορία για τη δύναμη της αγάπης, της θέλησης και της καλοσύνης. Ένα βιβλίο αφιερωμένο σε όλους τους μικρούς αδέσποτους αγγέλους που χάνουν τη μάχη καθημερινά, αλλά και στους μικρούς ήρωες που στέκονται δίπλα τους ακλόνητοι, διασφαλίζοντάς τους το δικαίωμα στη ζωή. Μια αληθινή μαρτυρία για όσα πολέμησαν και κατέκτησαν αυτές οι δύο ψυχές, η Διώνη και η Κατερίνα.
Μια ιστορία δύναμης, της δύναμης που βρήκε η Διώνη να σηκώσει το κεφάλι και να παλέψει, να διεκδικήσει όλα όσα της στέρησαν απάνθρωπα, ο αγώνας της να κερδίσει την αγάπη των ανθρώπων, την οποία βρήκε στη «νεράιδα» της, την Κατερίνα. Ένα μάθημα ζωής που η Κατερίνα θέλησε να μοιραστεί με όλους εμάς, για να πιστέψουμε πως μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα αν το θελήσουμε πραγματικά, μετατρέποντας το αρνητικό σε κάτι θετικό τόσο για μας όσο και γι’ αυτούς που βρίσκονται κοντά μας. Μπορούμε να είμαστε οδηγοί και πρωταγωνιστές στο ταξίδι της ζωής, κι όχι απλοί θεατές».
ΒΙΒΛΙΟ – «ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΕΣΠΟΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ
Πρόκειται για ένα βιβλίο αφιερωμένο σε όλους τους μικρούς αδέσποτους αγγέλους που χάνουν τη μάχη καθημερινά, αλλά και σε όλους τους μεγάλους ήρωες που στέκονται δίπλα τους διασφαλίζοντάς τους το δικαίωμα στη ζωή και στην ευζωία. Ένα βιβλίο μάθημα ζωής για να πιστέψουμε όλοι μας πως μπορούμε όλα να τα καταφέρουμε, αρκεί να το θελήσουμε πραγματικά. Ένα βιβλίο σύμβολο της μάχης του Καλού με το Κακό. Της Παιδείας με την Αμορφωσιά της ψυχής. Της Δύναμης να συνεχίζεις ότι κι αν γίνει, όσα κι αν είναι τα εμπόδια για να φτιάχνεις Παραδείσους. Ένα βιβλίο για τη Διώνη που δεν είναι πλέον μόνο ένας σκύλος. Είναι πια η φωνή όλων των σκύλων, όλων των ζώων που βίωσαν την κακοποίηση στα χέρια ακατάλληλων ανθρώπων. Ένα βιβλίο για τη ζωοφιλία στην Ελλάδα που βρίσκεται ακόμη στο “Δάσος των σκιών”. Για τη Διώνη, το σύμβολο της απελευθέρωσης των “μαγεμένων” ζώων που από τις Σκιές της εγκατάλειψης οδηγούνται στα χέρια μιας καλής νεράιδας για να πάρουν πίσω τη ζωή που τους αξίζει. Ένα βιβλίο για την ανάκτηση της χαμένης εμπιστοσύνης, της θέλησης για ζωή, της χαράς του να προσφέρεις χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα. Ένα βιβλίο που σε οδηγεί να ακούσεις τον άλλον, να τον αφουγκραστείς και να προσπαθήσεις να κατανοήσεις τον τρόπο που επικοινωνεί, ώστε να ξεκλειδώσεις τον πραγματικό του εαυτό και μαζί να μπορέσετε να προχωρήσετε.
Ένα βιβλίο που μιλά για τις σχέσεις. Σχέσεις που δεν βασίζονται στα λόγια αλλά στα συναισθήματα. Σχέσεις που δεν βασίζονται σε μία καθημερινή επικοινωνία αλλά στην ανακάλυψη ενός καινούριου και μοναδικού τρόπου γνωριμίας και άδολης αγάπης. Ένα βιβλίο προτροπή στους ανθρώπους να εκτιμήσουν και να σεβαστούν τα ζώα σαν ξεχωριστές προσωπικότητες και όχι σαν κτήματά τους. Ένα βιβλίο για τα ζώα που διδάσκουν, για ένα βασίλειο που γκρεμίζεται, για έναν σκύλο που ήρθε να μοιράσει αγάπη και να εκπληρώσει μια αρχαία προφητεία, για μια νέα εποχή που μόλις τώρα ξεκινά. Ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει στο Μεσαίωνα, σε παλάτια, σε δάση όπου χορεύεις παρέα με όλα τα ζώα, σε πόλεις που μόνο στα όνειρά σου έχεις δει.
Με ένα κείμενο «γροθιά στο στομάχι» που χρειάζεται να κλείσεις τα μάτια, να πάρεις μια βαθιά ανάσα, να γίνεις σκύλος και να ταξιδέψεις μαζί του βλέποντας μέσα από τα μάτια του και νιώθοντας όπως εκείνος! Και μετά, όταν επιστρέψεις από αυτό το ταξίδι, να γίνεις καλύτερος άνθρωπος!
Κατερίνα Παπαποστόλου
Γεννημένη με έμφυτη την αγάπη για τα ζώα, αυτός ήταν τελικά ο μαγικός κόσμος που ήθελα να ζήσω! Που πάντα τον αποτύπωνα με λέξεις στο χαρτί! Και σε όλες τις καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις! Δασκάλα στα Χανιά, στην Αστυπάλαια και τα τελευταία δέκα χρόνια σε ένα χωριό του νομού Ημαθίας, Εκπαιδεύτρια πλέον σκύλων, Αρχισυντάκτρια του Περιοδικού «Κατοικίδια Εν Δράσει» και Δημιουργός του αγαπημένου μου παιδιού, της ομάδας Ζω.Ε.Σ! Ακλόνητη πάντα στο στόχο μου, «αθεράπευτα ρομαντική σε καιρούς σκοτεινούς με συναισθήματα νεκρά» κρατώ από το χέρι τα τρία σκυλιά μου που χτυπηθήκαμε όλοι μαζί με τον εφιάλτη της κακοποίησής τους και τον νικήσαμε, χαράζω πάντα νέους δρόμους και παλεύω για το χτίσιμο από την αρχή ενός νέου ζωοφιλικού κατεστημένου. Οι εικόνες της κόλασης που λέγεται «αδέσποτη ζωή στους δρόμους και τα κυνοκομεία της Ελλάδας» και τα ουρλιαχτά «μωρών» που πετάχτηκαν σαν σκουπίδια στοιχειώνουν τον ύπνο μου χρόνια τώρα. Δε μένω όμως εκεί. Μαζεύω τα κομμάτια μου κάθε φορά και πάω. Παραμένω σταθερή στις εξαιρέσεις, γίνομαι η αλλαγή που θέλω σε αυτόν τον κόσμο να δω και ξέρω πως τις μεγαλύτερες επαναστάσεις στην ιστορία τις ξεκίνησαν πάντα οι λίγοι που δε λύγισαν! Και γω ανήκω περήφανα σε αυτούς!
Όλες οι δημοσιεύσεις
